οι συμπτώσεις είναι για να συμβαίνουνε και τις λατρεύω!
αρνούμαι να σκεφτώ ότι κάτι «έγινε, επειδή…», και επιμένω στο «έγινε, ώστε να…!». μεγάλη φιλοσοφία δεν το λες, αλλά αισθητικά, τουλάχιστον, αποκηρύσσεται de facto η μιζέρια. η εμμονική τελεολογία, αν το σκεφτείς, προβάλλεται σε χρόνο μέλλοντα, ενώ των πρώτων λογικών, κάνει αναδρομή σε χρόνο παρελθόντα…
nota bene: φοβού τους λογικούς! βλάπτουν τας δι-αισθήσεις. ❤